PSIKOMOTRIZITATEA

• Jolas librearen garrantzia:

Erlazio-Psikomotrizitatearen metodoa jolas librean oinarriturik dagoenez, jolas-mota horrek heziketan leku eta denbora berezi bat izateak duen garrantzia azpimarratu nahi dut. Jolas libreak haurraren barneko eta kanpoko mundua adierazten du sinbolikoki eta horrela bere fantasia, beldurra, zailtasuna, baliabidea, sormena eta abar azaldu eta lantzeko bidea ematen du.

Askotan, libreki jolas egiteko aukerarik izan ez duten haurrek bere ahalmen intelektualak murrizturik edukitzen dituzte. Horrez gain, jolasak ongi funtzionatzearen atsegina ematen dio haurrari. Beraz, jolasaren eragina zabala dela aitortu behar dugu, honen bitartez, haurra entseiu-errorea lantzen eta bere porrot-sentsazioak gainditzen ere saiatzen baita. Telebistaren aurrean pasiboki dagoen haurrak, aldiz, ez du hori garatzeko aukerarik izaten, eta tamalez, honako hau, gero eta haur gehiagori gertatzen zaie, beraz, gurasoak ere adi egon beharko lirateke kontu honetan.

• Irakaslearen jarrera psikomotrizitatea lantzean:

-Harreman asimetrikoa: Haurraren jolasean sartzeko itxura egiten du, jolasa aurrera ateratzen laguntzeko.

-Autokonszientzia: Emozioen autokontrola behar dugu, epaitu gabe, besteen sentimenduak hobeto ulertu ahal izateko. Gaitasun honi esker agresibtate arazoak, gorputz kontaktoak, ustezko projekzioak gainditu daitzeke, bai eta arauak bideratu inposaketarik gabe.

-Legearen eredu: Zenbait arau finkatu behar dira: minik ez ematea, besteen lanak errespetatu...

-Segurtasun fisiko eta afektiboa: Haurrari konfiantza adierazi: hitzez, jarreraz, kokapenaz, proposamen egokiz eta urratsen sekuentzia errespetatuz. Harrenganako amatasun giroa lortu behar dugu, baina aldi berean autoriate egituratzailea, ezetz esaten dakiena.

-Enpatia: Bestearen lekuan kokatzen jakin behar dugu, bestea nola sentitzen den jakin ahal izateko. Haurraren mugimenduzko adierazpena behatuz berari buruzko infomazioa jasotzeko gai izan behar gara. Ahots doinuak, keinuak, aurpegiko adierazpenen mezuak jaso behar ditugu. Haurrak bere aniztasunean, diren bezala onartu behar ditugu.

-Disponibilitaea: Adimen, afektibo eta gorputz arloko ezaugarrien bidez haurra ondo senti dadin lor dezakegu.

-Lan giro irekia: Haurrari burutatutako aukera desberdinak onartuko dira, heziketarako eta beren garapenerako lagungarritzat jotzen diren neurrian. Haurrak bere kezka, zalantza, beldurrak jasotzen direla somatu behar du.

(Irakasleak izan behar duen jarrerari buruzko puntu hauek, psikomotrizitateari buruzko blog batetik hartutakoak dira)